Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Optime, inquam. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Duo Reges: constructio interrete.
Quid est igitur, inquit, quod requiras? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Prave, nequiter, turpiter cenabat; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Poterat autem inpune; Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?